Pomiędzy

Czuję się rozbita pomiędzy jedną a drugą szczoteczką. Przemoknięta deszczem, który przytrafia się tak nagle I samotna w te noce, gdy przychodzi mi zasnąć bez Twojego cichego chrapania.

Czuję się winna wobec Chrystusa wiszącego na krzyżu Bo ta włócznia, którą mu bok przebili to nie włócznia, a moja hipokryzja. Nawet samego Boga wykończyłam.

Czuję się niepewna, niepoukładana i zlękniona, Bo życie to nie ,,Kolejka", w której możesz podejrzeć dwie następne dostawy. Nigdy nie wiesz ile smutku przyniesie następny dzień.

Nuda

Nudzę się w tym moim życiu,

W którym cierpienie zastępuje cierpienie

W którym nikt nie zrywa ze mnie ubrań.

Nie bierze namiętnie na kuchennym stole.

Nie szepcze mi do ucha podniecających tekstów.

Nikt nie porywa mnie na koniec świata

Nie wyrywa z szarej rutyny szarej codzienności

Nikt nie pije ze mną wódki w parku

I tylko dają mi kwiaty na grób, w którym leżę wykończona przez nudę

Oferta nie do porzucenia

Dotykałam dłońmi delikatnie Twój ból

Był jak kwiat kwitnący dziko w lesie podczas burzy

Ocierałam z namaszczeniem Twoje łzy

Ustami do Twych ust dostarczałam radość

Byłam ratunkiem w zimną noc

I ochłodą na gorące dni

Szeptałam czule do Twych uszu bajki na dobranoc

Krzyczałam głośno, gdy błądziłeś we mgle

Sprzedałam całą siebie za Twoją obecność

I gdy odejdziesz kolejny raz 
Ze mnie nie zostanie nic

Przyjaźń

Nasza przyjźń ma smak słony

I zapach soli w powietrzu też się unosi

I jest jak jedna z tych potraw zbyt dobrze doprawionych

Co kelner z pytaniem w oczach przynosi

Nasza przyjźń ma w sobie wiele tęsknot niewypowiedzianych

O których nikt prócz nas nie ma pojęcia 

I ma też wiele ran rozdrapanych, 

Których nikt nie pokaże na zdjęciach

Nasza przyjaźń nie boi się końca

Bo koniec niesie nowy początek

Każdego dnia jest nowy wschód słońca

I wraca do nas stary porządek

Nasza przyjaźń jest wybudowanym pomnikiem

Na wszystkie lata naszego istnienia

I chociaż różna za oknem jest pogoda

Każda z nas na swój sposób ją docenia

Nasza przyjźń jest przede wszystkim wolna

Nieskrępowana obowiązkiem czy ciszą

Do ogromnych poświęceń zdolna

Jest tą, o której niektórzy tylko słyszą

Dobry plan

Jestem wdzięczna za tą miłość, którą mam

Za miłość, w której mogę się rozsmakować

Za miłość, która jest stałą w rozchwianym świecie

Jestem wdzięczna za człowieka, który jest moim przyjacielem

Za człowieka, którego bicie serca jest najlepszym środkiem uspokajającym

Za człowieka, który będąc słabym ma w sobie tyle siły aby utrzymać moją rozpadającą się dusze

Jestem wdzięczna za czas, który został nam dany

Za miejsca, które były dla mnie domem

Za bohaterów odgrywających główne role w moim życiu

Jestem wdzięczna Panie Boże, dobrze to zaplanowałeś 

Samotność

Zjada mnie po kawałku

Jak wygłodniałe zwierzę

Rozszarpuje skórę

Krew spływa po targanym konwulsjami ciele

A świadomość nie ucieka

Świat się nie kończy 

Wszyscy patrzą jak pożera mnie samotność

I tylko jakaś mała dziewczynka ruszona dziecięcą empatią kwili w kątku

Artystyczny erotyk

Słowem mnie dotknij

Zanurz mnie w zdania

Schowaj między przecinkami

Muzyką mnie ucałuj

Dźwiękiem do rozkoszy mnie prowadź

Głosem swym wpraw moje ciało w drgania

Namaluj mnie od nowa

Ożyw mnie barwami

Uczyń mnie Twoim arcydziełem