Kwiatku nie gub płatków na siłę
Bo będą Ci jeszcze potrzebne
Jad sprawia, że są coraz bardziej zgniłe
A cierpienie staje się rozległe
Kwiatku twoje życie jest kruche
Lecz przez to bardziej wyjątkowe
Potrzeba ci więcej nadziei
Twe serce jest trochę rozterkowe
Kwiatku szkoda mi patrzeć na ciebie
Grunt tracisz pod korzonkami
Czasami potrzeba ci świętego milczenia
Bo umiesz ranić swoimi słowami
Kwiatku jeśli potrzeba ci wody
Naucz się prosić o pomoc
Lecz pamiętaj, że w nadmiarze pomocy
Możesz czasem utonąć
Kwiatku bądź silny
Siła przyjdzie od Niego
I noś uśmiech na ustach
Aż do dnia ostatniego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz